Στην αυγή του 2021, ο πατέρας μου (Dr. Mark Trozzi) και εγώ ξεκινήσαμε μια αποστολή για να αποκαλύψουμε τις φρικαλεότητες της Criminal Covid Enterprise και να βοηθήσουμε στην απελευθέρωση του Καναδά από τον έλεγχό τους. Δεν ήμασταν σίγουροι για το πώς θα τα βγάζαμε πέρα, ή αν θα αιχμαλωτιζόμασταν ή θα σκοτωνόμασταν. Θα άξιζε ο θετικός αντίκτυπος του έργου μας τις θυσίες και τον κίνδυνο; Οι αβεβαιότητες ήταν βαριές και αγχωτικές.

Παρόλο που ο πατέρας μου είναι ένας βετεράνος γιατρός 25 ετών, ήρεμος υπό πίεση και με μεγάλη εμπειρία ζωής, εγώ ήμουν ένας πολύ άπειρος βοηθός πληροφορικής- μόλις είχα κλείσει τα 20 - απόφοιτος λυκείου το 2020, με απολύτως μηδενικά προσόντα. Είχα ένα ταλέντο στην τέχνη, και είχα σπουδάσει επιχειρηματικότητα στο περιθώριο, αλλά δεν είχα καν επιχειρήσει ποτέ κάτι παρόμοιο με αυτό που είχαμε βάλει σκοπό να κάνουμε. Αν κάτι ήταν βέβαιο σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ζωής μου, ήταν ότι μάθαινα στη δουλειά.

Καθώς πρωτοπορούσαμε σε άγνωστα για εμάς νερά, αντιμετωπίσαμε την εταιρική λογοκρισία, στοχοποιηθήκαμε από εγκληματικά κυβερνητικά όργανα και συκοφαντηθήκαμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης-δεινόσαυρους. Παρεμποδισμένοι από κατάλληλους δαίμονες σε κάθε στροφή, δουλεύαμε εννέα έως δεκαέξι ώρες την ημέρα για να κάνουμε το όραμά μας πραγματικότητα- να βοηθήσουμε να έρθει η αλήθεια στο φως.

Εργάστηκα αποκλειστικά στο παρασκήνιο για σχεδόν ένα χρόνο, μέχρι που γνώρισα έναν έγκαιρο οδηγό, μια ευχάριστη γιατρό ονόματι Σούζαν. Παίζαμε μουσική μαζί, μιλούσαμε για ιδέες και φιλοσοφία και γίναμε γρήγορα φίλοι. Κατά τη διάρκεια μιας μακράς συζήτησης έθεσε το ζήτημα ότι η γενιά μου δεν εκπροσωπείται σχεδόν καθόλου.

Η Δρ Σούζαν με ρώτησε: "Θα σκεφτόσασταν να βγάλετε το όνομά σας εκεί έξω;"

"Όχι, η θέση μου είναι στο παρασκήνιο", απάντησα. Παρ' όλα αυτά, ο σπόρος είχε σπαρθεί και το ερώτημα απασχολούσε το μυαλό μου μέρα και νύχτα: Αν όχι εγώ, τότε ποιος;

Ακολούθησε συγχρονισμός. Λιγότερο από μια εβδομάδα αργότερα, μου δόθηκε η ευκαιρία να βάλω το στυλό στο χαρτί και έγραψα το πρώτο μου δημόσιο άρθρο, Ένας οδηγός για αρχάριους για να τερματιστεί η πλύση εγκεφάλου της Μεγάλης Τεχνολογίας, το οποίο δημοσιεύσαμε στο drtrozzi.org με την ευκαιρία της 21ης^st γενέθλια. Αισθάνθηκα έμπνευση και εκτίμηση, καθώς έβλεπα τον αριθμό των αναγνώσεων να ξεπερνά τις 5600. Οι θετικές απαντήσεις πλημμύρισαν από το όμορφο κοινό μας, την οικογένεια και τους φίλους μας. Στη συνέχεια, το κερασάκι στην τούρτα τοποθετήθηκε στην παρακινημένη καρδιά μου, όταν ο John Platinum παρουσίασε το άρθρο μου σε μια ανάρτηση στο Όλοι οι Goss. Ο τίτλος: "Πάνω στη νεολαία."

"Ελπίζω να μην είναι σπάνιο να βρει κανείς τέτοια διαφώτιση στη σημερινή νεολαία". Αυτές οι λέξεις άλλαξαν την αντίληψή μου για το μέλλον και την κοσμοθεωρία μου, πιο γρήγορα από ό,τι θα μπορούσα να πω, "Δεν είμαι μόνος."

Τις επόμενες εβδομάδες σκέφτηκα τι θα έκανα στη συνέχεια- δεν είχα καμία διαίσθηση για το τι να γράψω. Ποιο πρόβλημα μπορώ να βοηθήσω να λυθεί το επόμενο; Ένιωθα ότι υπήρχαν ένα εκατομμύριο για να διαλέξω. Προτού μπορέσω να προχωρήσω μπροστά, έπρεπε να κοιτάξω πίσω και σκέφτηκα τη Δρ Σούζαν και το ίδιο το πρόβλημα που έδωσε το έναυσμα για αυτή την εμπειρία: η γενιά μου δεν εκπροσωπείται σχεδόν καθόλου.

Κοιτάζοντας μέσα μου, αναλογιζόμενος πώς έφτασα σε αυτό το σημείο της ζωής μου, διάλεξα τις εμπειρίες μου του τελευταίου έτους, τις δεξιότητες που είχα μάθει και αυτή την πρόσφατη εμπειρία της αφύπνισης σε αυτό το ολοκαίνουργιο ερώτημα της ερμηνείας όλης αυτής της φαινομενικά θεϊκής καθοδήγησης. Σιγά σιγά, το παζλ άρχισε να συναρμολογείται.

Αμέσως μετά εντάχθηκα στην Επιτροπή Νεολαίας του WCH, η οποία είχε μόλις σχηματιστεί μερικές εβδομάδες πριν. Κατά την ένταξή μου, με ρώτησαν πώς θα αφυπνίσω/εμπνεύσω τη γενιά μου, και η απάντησή μου ήταν οι πρόχειρες αρχικές ιδέες πίσω από το Over to the Youth. Τις επόμενες ημέρες, το μυαλό μου στροβιλίστηκε γύρω από αυτό το απόσπασμα του Γκάντι, το οποίο είχα διαβάσει από τον τοίχο στο διαμέρισμα του αδελφού μου μερικά χρόνια πριν.

"Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο"

Ο μόνος τρόπος για να είσαι ηγέτης είναι να οδηγείς με το παράδειγμά σου. Αν ήθελα οι συμμαθητές μου να λύσουν τα παγκόσμια προβλήματα που είναι κοντά στην καρδιά τους, θα έπρεπε πρώτα να λύσω εγώ αυτό που ήταν κοντά στη δική μου. Θα έπρεπε να πρωτοστατήσω σε έναν τρόπο ώστε οι νέοι να συνεργαστούν για θετικές αλλαγές, να δημιουργήσω μια πλατφόρμα για να ακουστεί η φωνή τους και να τους συνδέσω με τους δασκάλους που χρειάζονται για να πετύχουν στις αναζητήσεις τους. Τελικά, καθώς αποφάσισα να αρχίσω να κατασκευάζω αυτόν τον ιστότοπο, τα απομεινάρια των αμφιβολιών μου εξαλείφθηκαν καθώς συνέβη μια άλλη λεπτή συγχρονικότητα: Το "overtotheyouth.com" ήταν διαθέσιμο.