Μέρος 6 της σειράς Ψηφιακή Κυριαρχία
Τώρα που έχουμε εξερευνήσει μια σειρά από μεθόδους για την προώθηση της ψηφιακής κυριαρχίας, θα ήθελα να χρησιμοποιήσω αυτό το κομμάτι για να κλείσω μερικές από τις εκκρεμότητες αυτής της σειράς, να αναφέρω μερικές από τις τεχνολογίες που θα ήθελα να δω να αναπτύσσονται περαιτέρω και να μοιραστώ μερικές σκέψεις για το πώς νομίζω ότι θα μπορούσε να μοιάζει ένα ψηφιακά κυρίαρχο μέλλον. Οι αναγνώστες ελπίζω να είναι εξοικειωμένοι με το υπόλοιπο αυτής της σειράς και τις τεχνολογίες που συζητήθηκαν, αλλά αν όχι, συνιστώ ανεπιφύλακτα να επισκεφτούν τη διεύθυνση Μέρος 1 αν αυτό είναι το πρώτο άρθρο της σειράς Ψηφιακή Κυριαρχία που συναντάτε.
Ελεγχόμενη αντιπολίτευση στην ψηφιακή τεχνολογία;
Κάτι που δεν περίμενα να βρω, αν και εκ των υστέρων δεν με εκπλήσσει, είναι το ύψος των οικονομικών επενδύσεων από κυβερνήσεις και μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας σε τεχνολογίες που υποτίθεται ότι προωθούν την ψηφιακή κυριαρχία. Αναφερθήκαμε στην εμπλοκή της κυβέρνησης των ΗΠΑ με το Tor και στις επενδύσεις της Google στον δημιουργό του Firefox στο Μέρος 2, αλλά υπερβαίνει αυτό το όριο. Στο πλαίσιο της έρευνάς μου για την Μέρος 5 αυτής της σειράς, βλέποντας παράλληλα ποιους πόρους η Κέντρο Ανθρώπινης Τεχνολογίας είχε να προσφέρει, σύντομα ανακάλυψα το σημαντικές επενδύσεις που έχουν λάβει από οργανισμούς όπως το Open Society Foundation του Τζορτζ Σόρος. Αν και πιστεύω ότι κάποιο από το περιεχόμενο που έχουν παράγει είναι χρήσιμο, όπως μερικά από τα πράγματα στο Πηγές ανθρώπινου σχεδιασμού κατάλογο, πρέπει να επιδεικνύεται μεγάλη προσοχή και έλεγχος κατά την αξιολόγηση των όσων δημοσιεύουν.
Άλλοι τομείς στους οποίους έχουν εμφανιστεί αυτές οι οικονομικές συγκρούσεις συμφερόντων περιλαμβάνουν:
Ubuntu, ένα δημοφιλές σύστημα βασισμένο στο Linux, ύποπτη σχέση με την Amazon
Οτιδήποτε λαμβάνει χρηματοδότηση από το Ταμείο Ανοικτής Τεχνολογίας, το οποίο πρωτοστάτησαν τα χρηματοδοτούμενα από την αμερικανική κυβέρνηση μέσα ενημέρωσης υπό την καθοδήγηση της Χίλαρι Κλίντον, η πολιτική της οποίας "εμπνεύστηκε" από το διαδικτυακό τεχνικές αποσταθεροποίησης που χρησιμοποιούνται στη Μέση Ανατολή. Ορισμένα αξιοσημείωτα έργα που λαμβάνουν χρηματοδότηση από το OTF περιλαμβάνουν το Πρωτόκολλο επικοινωνίας I2P, Σήμα και MediaWiki (χρησιμοποιείται για την κατασκευή της Wikipedia).
Τούτου λεχθέντος, νομίζω ότι ορισμένες από τις τεχνολογίες που έχουν δημιουργηθεί με τέτοια χρηματοδότηση φαίνεται να παρέχουν τουλάχιστον κάποια βελτίωση της υφιστάμενης κατάστασης. Η επίτευξη της ψηφιακής κυριαρχίας μπορεί να συνεπάγεται, τουλάχιστον για μια ενδιάμεση περίοδο, τον συνδυασμό πολλών από αυτές τις τεχνολογίες μαζί, προκειμένου να αντισταθμιστούν οι αδυναμίες και τα τρωτά σημεία τους. Αυτό είναι που KodachiOS - το οποίο αναφέραμε στο Μέρος 3 - χρησιμοποιεί ένα VPN, το δίκτυο Tor και επιπλέον κρυπτογράφηση για να προσπαθήσει να ανωνυμοποιήσει και να εξασφαλίσει τις δραστηριότητες του χρήστη. Το KodachiOS είναι όμως αρκετά εξειδικευμένο και δεν λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο που λειτουργεί ένα συμβατικό λειτουργικό σύστημα λόγω του ότι είναι ειδικά κατασκευασμένο για να λειτουργεί με USB ώστε να μην υπάρχει κανένα ίχνος ότι κάποιος έχει χρησιμοποιήσει έναν συγκεκριμένο υπολογιστή. Θα ήθελα πολύ να δω κάποιες από τις προσεγγίσεις του KodachiOS να εφαρμόζονται σε ένα συμβατικό λειτουργικό σύστημα υπολογιστή ή smartphone όπως το Manjaro. Η εξεύρεση τρόπων για να βγούμε εντελώς εκτός σύνδεσης, όπως συζητήσαμε στο Μέρος 5, θα είναι πιθανότατα επίσης σημαντική, δεδομένης της έκτασης της "ελεγχόμενης αντιπολίτευσης" στον τεχνολογικό χώρο.
Εν τω μεταξύ, για όσους θέλουν να δουν πόσα από τα δεδομένα τους είναι ορατά στους ιστότοπους που επισκέπτονται, βρήκα το Καλύψτε τα ίχνη σας εργαλείο από το Electronic Frontier Foundation. Ενώ το EFF κυρίως λαμβάνει το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησής της από ακροαριστερές οργανώσεις, το εργαλείο τους μπορεί να αποδειχθεί κάπως χρήσιμο για όσους ενδιαφέρονται για την ψηφιακή κυριαρχία.
Από το Early Adopter στο Mainstream
Έχω ενθαρρυνθεί πολύ από τις ιστορίες επιτυχίας που πολλοί από εσάς μοιράζεστε στα σχόλια αυτών των άρθρων. Νομίζω ότι αυτό αποδεικνύει ότι υπάρχουν έργα και εργαλεία που είναι αρκετά προσιτά σε ανθρώπους όλων των εμπειριών, τα οποία θα βοηθήσουν να γίνει πραγματικότητα ένας κόσμος που σέβεται περισσότερο την κυριαρχία (τουλάχιστον με την ψηφιακή έννοια). Τούτου λεχθέντος, υπήρξαν πολλές ανακαλύψεις που έκανα κατά την προετοιμασία αυτής της σειράς, τις οποίες επέλεξα να μην καλύψω προηγουμένως, κυρίως επειδή δεν πίστευα ότι ήταν τόσο προσιτές επιλογές για όσους δεν έχουν τεχνολογικό υπόβαθρο, ή βρίσκονταν ακόμη σε στάδια δημιουργίας πρωτοτύπων που τα καθιστούν δύσκολα στη χρήση.
Για παράδειγμα, μερικά από τα άλλα λειτουργικά συστήματα που είναι παρόμοια με το Manjaro (τα οποία καλύψαμε στο Μέρος 3) έχουν χαρακτηριστικά ασφαλείας που είναι ανώτερα από αυτά που προσφέρει το Manjaro, αλλά δεν είναι τόσο φιλικά προς τον καθημερινό χρήστη. Αναφέραμε το KodachiOS, αλλά υπάρχουν και άλλα: ο Edward Snowden έχει διαφημίσει τη χρήση του Whonix σε συνδυασμό με QubesOS, το οποίο παρέχει σε διαφορετικές εφαρμογές και "χώρους εργασίας" διαφορετικά επίπεδα ασφάλειας ανάλογα με την ανάγκη για ανωνυμία και ιδιωτικότητα. Υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά ιδιωτικότητας, ωστόσο με ανησυχεί α) το γεγονός ότι έχει μεγαλύτερη καμπύλη εκμάθησης και λιγότερη ευελιξία από κάτι σαν το Manjaro και β) το γεγονός ότι, όπως και τόσα άλλα "προσανατολισμένα στην ελευθερία" προγράμματα, το Whonix έχει λάβει χρηματοδότηση από το προαναφερθέν Open Technology Fund, εγείροντας ερωτήματα σχετικά με το αν μπορεί να εκτεθεί. Και πάλι, θα ήθελα πολύ να δω ένα πρόγραμμα Linux που να μπορεί να συγκεντρώσει τα δυνατά σημεία άλλων συστημάτων που βασίζονται στο Linux σε ένα μέρος, καθώς δεν νομίζω ότι υπάρχει επί του παρόντος το "τέλειο" σύστημα που βασίζεται στο Linux για την ψηφιακή κυριαρχία. Υπάρχουν και άλλες εναλλακτικές λύσεις που δεν είναι Linux, όπως το FreeBSD, το οποίο διαφημίζεται ως πιο ασφαλές από το Linux, αλλά αυτό έχει ως κόστος μια πιο περιορισμένη γκάμα διαθέσιμου λογισμικού, τουλάχιστον για τον μέσο χρήστη.
Όσον αφορά το πόσο πιεστική είναι η ανάγκη να μεταβούμε σε πιο κυρίαρχες ψηφιακές τεχνολογίες, νομίζω ότι υπάρχει μια αυξανόμενη ανάγκη να αρχίσουμε να μεταφέρουμε όλο και περισσότερο μέρος της ζωής μας μακριά από τις υπηρεσίες που μας χειραγωγούν και μας υποδουλώνουν. Την ίδια στιγμή που έγραφα τα προηγούμενα μέρη της σειράς Ψηφιακή Κυριαρχία, η κυβέρνηση της Βραζιλίας έχει διέταξε την απαγόρευση του Telegram. Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε ήδη πολίτες της Βραζιλίας να χρησιμοποιούν τεχνολογίες όπως τα VPN για να παρακάμψουν την απαγόρευση, αλλά μια τέτοια απαγόρευση θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο να εφαρμοστεί από πεινασμένα για έλεγχο καθεστώτα, αν οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης που χρησιμοποιούμε ήταν αποκεντρωμένες.
Άλλα προγράμματα και τεχνητή νοημοσύνη
Υπήρχαν ένα σωρό εξειδικευμένα αλλά ενδιαφέροντα προγράμματα που επιτρέπουν την ψηφιακή κυριαρχία που ανακάλυψα στο πλαίσιο της έρευνάς μου για τα μέρη 2 και 3 αυτής της σειράς, τα οποία ήταν πολύ εξειδικευμένα για να τα αναφέρω εκεί, αλλά τα παραθέτω εδώ για να δείξω ότι δεν χρειαζόμαστε έναν κόσμο με Μεγάλη Τεχνολογία και ιδιόκτητα συστήματα για να έχουμε όλα τα προγράμματα που θα μπορούσαμε ποτέ να χρειαστούμε:
OpenSeaMap - ένα πρόγραμμα χαρτών ανοικτού κώδικα ειδικά για ναυτικούς, που συνδυάζει δεδομένα χαρτών ακτογραμμής με δεδομένα από σημαδούρες και άλλα ναυτικά δεδομένα.
Χλωμό φεγγάρι - ένα πρόγραμμα περιήγησης ανοικτού κώδικα με κώδικα εντελώς ανεξάρτητο από τις δύο άλλες μεγάλες προσφορές (δηλαδή τη μηχανή "Blink" της Google που χρησιμοποιείται στο Brave και τη μηχανή "Gecko" της Mozilla που χρησιμοποιείται στον Firefox). Παρόλο που έχω βρει μερικές ιστοσελίδες στις οποίες συμβαίνουν συντριβές ή τα πράγματα δεν εμφανίζονται σωστά, συμπεριλαμβανομένης της ιστοσελίδας Over To The Youth, αυτό έχει γίνει πλέον το κύριο πρόγραμμα περιήγησης που χρησιμοποιώ, με το Brave ως εφεδρικό για όταν το χρειάζομαι.
Moodle - Μια προσαρμόσιμη πλατφόρμα ηλεκτρονικής μάθησης ανοικτού κώδικα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την παροχή διαδικτυακών μαθησιακών πόρων και μαθημάτων για σχολεία και πανεπιστήμια.
oPOS uniCenta - ένα σύστημα POS ανοιχτού κώδικα που απευθύνεται σε μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, επιτρέποντας τον έλεγχο τιμών, την εκτύπωση εκθέσεων και πολλά άλλα.
Stellarium - ένα πλανητάριο ανοιχτού κώδικα προσομοιώνει τον νυχτερινό ουρανό για να επιτρέπει την παρακολούθηση αστερισμών και αστεριών.
Ο μόνος άλλος τύπος ψηφιακού προγράμματος για τον οποίο δεν έχω μιλήσει ακόμη σε αυτή τη σειρά είναι η τεχνητή νοημοσύνη. Η ποπ κουλτούρα δίνει σίγουρα αυτή την εντύπωση ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει αυτή την ικανότητα να γίνει μια ευαίσθητη, παντοδύναμη οντότητα που θα μπορούσε να πάρει τον έλεγχο της ανθρωπότητας σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο, όταν οι ομοειδείς του WEF Ο Yuval Noah Harari παίρνει επίσης δημόσια αυτή τη θέση, αισθάνομαι ότι υπάρχει η ανάγκη να αναρωτηθούμε αν αυτή είναι πραγματικά μια ακριβής αντίληψη για την τεχνητή νοημοσύνη.
Ακριβώς όπως είδαμε στην εποχή του Covid, πιστεύω ότι αυτή η εικόνα μιας ανεξέλεγκτης, αντι-ανθρώπινης Τεχνητής Νοημοσύνης δημιουργήθηκε εν μέρει για να διασπείρει σκόπιμα φόβο στον παγκόσμιο πληθυσμό, και στη συνέχεια να χρησιμοποιήσει αυτόν τον φόβο για να ζητήσει μια "λύση" που ενθαρρύνει έναν πιο συγκεντρωτικό, ολιγαρχικό έλεγχο. Για μένα, η τεχνητή νοημοσύνη δεν είναι τίποτε άλλο από μια εξελιγμένη τεχνική προγραμματισμού με την οποία ορισμένες εργασίες εκτελούνται επανειλημμένα με μικρές παραλλαγές, μερικές φορές με βασικά δεδομένα που εισάγονται από έναν άνθρωπο, και στη συνέχεια τα αποτελέσματα συγκρίνονται για να διαπιστωθεί ποια πλησιάζει περισσότερο στον επιθυμητό στόχο. Ωστόσο, η τεχνητή νοημοσύνη εξακολουθεί να απαιτεί έναν ανθρώπινο προγραμματιστή για να καθορίσει ποιοι είναι αυτοί οι περιορισμοί και να προγραμματίσει τα κριτήρια με τα οποία η τεχνητή νοημοσύνη χρησιμοποιεί για την επίλυση ενός προβλήματος. Δεν μπορεί ξαφνικά να "ξεφύγει" και να αλλάξει τις παραμέτρους της κωδικοποίησής της σε κάτι εκτός του πεδίου εφαρμογής που της δόθηκε να κάνει, όπως το Skynet του Terminator. Έχω έτσι την εντύπωση ότι αυτή η άποψη για την ΤΝ έχει σχεδιαστεί για να συσκοτίσει το γεγονός ότι οι άνθρωποι που χρησιμοποιούν ή ελέγχουν την ΤΝ είναι αυτοί που πρέπει να μας απασχολήσουν. Αυτή είναι η πραγματική απειλή για την ψηφιακή κυριαρχία και την κυριαρχία στο σύνολό της και όχι η έννοια της τεχνητής νοημοσύνης από μόνη της.Όπως και κάθε άλλη τεχνολογία, πιστεύω ότι η τεχνητή νοημοσύνη είναι εγγενώς ουδέτερη και απαιτεί έναν "θύτη" για να γίνει επιβλαβής.
Τελικές σκέψεις
Ένα από τα πράγματα που η συγγραφή αυτής της σειράς άρθρων με ανάγκασε πραγματικά να αντιμετωπίσω είναι οι τομείς της δικής μου ψηφιακής ύπαρξης που δεν εναρμονίζονται με την κυριαρχία μου. Είχα πολλά κενά στις γνώσεις μου σχετικά με πράγματα όπως τα VPN, οι διαχειριστές κωδικών πρόσβασης και ούτω καθεξής, τα οποία με είχαν αποτρέψει από το να σκεφτώ να τα χρησιμοποιήσω στο παρελθόν. Τώρα που αισθάνομαι πιο άνετα με το πώς λειτουργούν αυτά και πώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την προώθηση της ψηφιακής κυριαρχίας, αισθάνομαι πολύ πιο πρόθυμη να ενσωματώσω αυτές τις λύσεις στην ψηφιακή μου σφαίρα. Και ελπίζω και άλλοι που διαβάζουν αυτό το κείμενο να αισθάνονται πιο σίγουροι για το ίδιο.
Παρόλο που αυτό μας φέρνει στο τέλος αυτής της σειράς, ελπίζουμε ότι είναι μόνο η αρχή (ή η συνέχεια) ενός ταξιδιού για όλους όσοι παρακολουθούν αυτή τη σειρά στον κόσμο της ψηφιακής κυριαρχίας. Ελπίζω αυτή η σειρά να σας έχει εφοδιάσει με τουλάχιστον ένα ή δύο εργαλεία που μπορεί να σας φανούν χρήσιμα για να ξεμπερδεύουμε με τη Μεγάλη Τεχνολογία και το τεχνοκρατικό κράτος.
Είμαι ανοιχτός στο να συμπληρώσω αυτή τη σειρά με κάποια μικρότερα, εκπαιδευτικά κομμάτια για κάποια από τα συγκεκριμένα προγράμματα και τεχνολογίες που αναφέρονται σε αυτή τη σειρά. Αν υπάρχει κάτι που έχει προκύψει σε αυτό το ταξίδι και πιστεύετε ότι θα άξιζε τον κόπο να το εξερευνήσω περαιτέρω, θα χαρώ πολύ να μάθω γι' αυτά τα πράγματα μέσω της παρακάτω ενότητας σχολίων.
